هرکسی یک شیخ عباس به همراه دارد
مرحوم «آیت الله مجتهدی تهرانی» می فرمایند:
مرحوم حجت الاسلام والمسلمین «حاج میرزا هادی تهرانی» معروف به حاج مقدس، روزی مرحوم شیخ عباس قّمی (رحمه الله) را دیدند کنار در حرم امام حسین علیه اسلام ایستاده. [حاج مقدس] رفت و برگشت، دید هنوز شیخ ایستاده اند، علت را پرسید،
مرحوم شیخ فرمودند: حرم شلوغ است و به من فشار می آید.
مرحوم حاج مقدس گفت: «عیبی ندارد عوضش هر که زیارت می رود یک شیخ عباس با خود همراه دارد.» (یعنی: مفاتیح الجنان
یعنی زرنگ باش و تا زنده ای، یک همچنین کاری بکن.»
« آیت الله سید صادق شیرازی»، برکت مفاتیح الجنان را از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می داند:
مرحوم حاج شیخ عباس قمى قدس سره کتاب هاى فراوانى از خود بر جاى گذارده است که مشهورترین آنها مفاتیح الجنان است و اکنون مورد استفاده دهها میلیون انسان مؤمن قرار دارد.
یکى از مؤمنان مى گفت: «در یک مناسبت زیارتى در صحن مطهر امیرالمؤمنین علیه السلام بودم. مرحوم شیخ عباس قمى را که روزهاى پایانى عمر خود را سپرى مى کرد و سخت بیمار بود - دیدم که به دیوار تکیه داده است. از او پرسیدم: چرا اینجا ایستاده اى؟»گفت: «مى بینم مؤمنان توفیق یافته اند تا از نزدیک زیارت کرده و ضریح مقدس امام علیه السلام را در آغوش مى گیرند، اما من از چنین نعمتى محروم هستم و در آتش حسرت مى سوزم.»به شیخ گفتم: « زائران را ببین، یکایک آنان هنگام ورود به حرم مطهر امیرالمؤمنین علیه السلام کتاب مفاتیح الجنان در دست دارند و شما در واقع همراه یکایک آنان وارد حرم شده و توفیق زیارت از نزدیک را مى یابید.»
مى بینیم پس از گذشت هزار و اندى سال از روزگار معصومان علیهم السلام، شیخ عباس قمى قدس سره به چنین فضیلتى بزرگ نایل آمد.
از شیخ عباس قمى قدس سرّه، علت شهرت و موقعیت کتاب مفاتیح الجنان را نسبت به دیگر آثارش جویا شدند، گفت:
«این ویژگى از برکت حضرت صدیقه کبرى فاطمه زهرا علیها السلام است، زیرا این کتاب را به نیّت حضرت زهراى اطهر علیها السلام نوشتم.»
شاید مرحوم حاج شیخ عباس قمى مدت کوتاهى از عمر خود را صرف تألیف این کتاب کرده باشد، اما چنان جایگاهى یافته است که در هر مکان مقدس، حضور چشمگیرى داشته باشد و هر کس آن را بخواند پاداشى معادل پاداش خواننده، براى حاج شیخ عباس قمى منظور مى شود، چه اینکه در روایت آمده است:
الدَّالُ عَلَى الْخَیْرِ کَفَاعِلِهِ (3) ؛ دلالت کننده به امر خیر همانند کسى است که آنرا انجام دهد [و در پاداش با او برابر است]...».
- با دستم به اهل بیت کمک کرده ام
مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی می گویند: «نقل می کنند که حضرت آیت الله العظمی نائینی رحمه الله علیه مدتی بود به درد پا مبتلا بود، به مرحوم شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح الجنان فرمودند: مدتی است پای من درد می کند، دعایی بکنید که پایم خوب
شود.مرحوم شیخ عباس قمی(رحمه الله) فرمودند: من یقین ندارم که با زبانم گناه نکرده باشم [لذا نمی توانم با زبان برای شما دعائی بکنم] ولی با دستم به اهل بیت (علیهم السلام) کمک کرده ام» لذا دست به پای مرحوم آیت الله العظمی نائینی کشیدند و خوب شدند.»